Celem zakładu opiekuńczo – leczniczego jest objęcie całodobową opieką i leczeniem osób, które przebyły ostrą fazę leczenia szpitalnego, mają ukończony proces diagnozowania, leczenia operacyjnego lub intensywnego leczenia zachowawczego, nie wymagają już dalszej hospitalizacji, jednak ze względu na stan zdrowia i stopień niepełnosprawności oraz brak możliwości samodzielnego funkcjonowania w środowisku domowym wymagają stałego nadzoru lekarskiego, profesjonalnej pielęgnacji i rehabilitacji.
Najczęściej przebywają u nas pacjenci po przebytych udarach mózgowych, po amputacjach kończyn, z miażdżycą. Proces rehabilitacji przebiega w takich przypadkach powoli, bo są to osoby przeważnie starsze, często leżące. Jesteśmy w stanie prowadzić rehabilitację długoterminową, usprawniającą na miarę możliwości pacjenta. Żyjemy w takich czasach, w których wiele rodzin, ze względu na obowiązki zawodowe, nie może opiekować się chorym w domu. Takiego człowieka nie wolno pozostawiać samego przez kilkanaście godzin, bo wiąże się to nawet z bezpośrednim zagrożeniem życia. Nie mogą przebywać w naszym zakładzie pacjenci z zaawansowanymi chorobami nowotworowymi i w ostrej fazie chorób psychicznych.
Zgodnie z art. 18 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, osoba przebywająca w zakładzie opiekuńczo-leczniczym ponosi koszty wyżywienia i zakwaterowania. Wysokość opłaty ustala kierownik zakładu opiekuńczego. Zgodnie z wytycznymi ustawowymi wysokość opłaty ustala się w wysokości: 250% najniższej emerytury, z tym że opłata nie może być wyższa niż kwota odpowiadająca 70% miesięcznego dochodu, w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, osoby przebywającej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i pielęgnacyjno-opiekuńczym.